Geen vaste nederzettingen, wel vaste leefgebieden
Veel dieren, zoals mammoet en rendier, trokken van het ene voedselgebied naar het andere. Om zich van voedsel te verzekeren moesten de jagers met hen meetrekken. De groepen hadden dus geen vaste verblijfplaats; als ze ergens neerstreken, richtten ze een basiskamp in dat ze vervolgens even gemakkelijk weer verlieten. Het rondtrekken gebeurde wel in een vast gebied of territorium, want men had rekening te houden met naburige groepen die ook aanspraak maakten op het jachtwild.
Verzamelen
Afhankelijk van het seizoen was er in het territorium ook veel plantaardig voedsel te vinden. Op de ene plek kon men in het voorjaar bessen verzamelen, terwijl in de zomer op een andere plek honing te vinden was. Vervolgens ging men in het najaar naar weer een andere plek voor noten en paddenstoelen.
Zelfs in de koudste fasen van de laatste ijstijd was er plantaardig voedsel voorhanden: men at toen hetzelfde voedsel als het rendier: korstmossen.
De leden van de groep wisten precies welke voedingsmiddelen in welke tijd van het jaar op welke plek te vinden waren. Deze kennis werd van generatie op generatie overgedragen. Overigens verzamelden de mensen niet alleen planten, maar ook insecten en andere kleine dieren die ze tegenkwamen.
